Welcome in Nablus!

Maandag reizen we vanaf Jeruzalem naar Nablus, diep in de West-bank. We verlaten de oude binnenstad van Jeruzalem lopend via de Damascus gate volledig in backpack ornaat. We wandelen oost Jeruzalem in, volgens Israel is het levensgevaarlijk en moet je hier niet komen. Dit is namelijk Palestijns gebied en er staan hier geen Israëlische militairen op straat om je veiligheid te garanderen. 
We lopen in een minuut of 10 naar het busstation waar de Palestijnse bussen vertrekken. 
Palestina bestaat uit verschillende areas. Area A is volgens de Israëlische wet verboden voor Israëliërs, in dit gebied heeft de Palestijnse autoriteit het volledig voor het zeggen en is het Israëlische leger niet aanwezig. In praktijk is het echter wel zo dat het Israëlische leger kan binnenvallen als ze daar zin in hebben mocht het "nodig" zijn. 
Volgens Israël is het in Area A levensgevaarlijk, en wellicht is dat ook wel zo voor de Israëliërs omdat de situatie nu wel heel gespannen is. Mijn Israëlische collega's zeiden bijvoorbeeld dat reizen door de Westbank een suïcide-mission was en dat ik dat absoluut niet moest doen, dat het ook voor mij heel gevaarlijk zou zijn. Ik denk dat ze dit ook echt geloven en dat de regering ze dit wijsmaakt. Angst is altijd een goed middel om mensen onder controle te krijgen, maar het zorgt er wel voor dat deze twee groepen volledig langs elkaar heen leven en elkaar dus ook niet meer ontmoeten waardoor er totaal geen begrip kan ontstaan. Ongeveer 18% van de Westbank is Area A, voornamelijk de grote steden zoals Ramallah, Bethlehem, Nablus, Jericho en Hebron (de laatste voor 80%). 
Area B valt ook onder de Palestijnse autoriteit maar de veiligheid wordt hier gecontroleerd door het zowel de Palestijnse als het Israëlische leger. Belangrijk is wel dat dit gebied officieel gewoon de Westbank is en dus absoluut niet bij Israel hoort. Zie het alsof het Belgische leger in Nederlands "helpt" de orde te bewaken.
Area C is volledig onder civiele en veiligheids controle van Israel, terwijl dit niet valt onder Israëlisch grondgebied. Ongeveer 61% (!!!) van de Westbank valt onder Area C.
Bij het busstation is het lekker chaotisch maar geen enkel moment voel ik me onveilig. We zitten nu wel echt tussen de Palestijnen en ik kan de bevolking voor het eerst echt goed bestuderen. Ik heb onderhand wel behoorlijk wat Islamitische landen  gezien en ben wel wat gewend maar dit is toch anders. Op enkele gesluierde vrouwen na is er weinig wat weggeeft dat we in een islamitisch land zijn, niemand draagt traditionele kleding op een enkele Arafat sjaal na op het hoofd van oude mannetjes, maar daar moet je wel echt goed naar zoeken. De meisjes dragen hier make-up, soms een hoofddoek en westerse kleding. De mannen zien eruit als de gemiddelde westerling, leren jasjes, shirt met een extra knoopje open en haren opgeschoren met gel erin. De hipster trend van een baard is hier ook totaal niet aangekomen, iedereen heeft een net getrimd baardje.
Met heel wat gedoe weten we de hele groep in een van de bussen te krijgen richting Ramallah waar we moeten overstappen. Het is gezellig in de bus, we verdelen ons tussen de locals en al snel kletsen we met een oud vrouwtje, half in het Engels, half Arabisch en met wat handen en voeten werk. Ze zit naast HJ en ze laat hem vol trots haar dochters zien, ik denk dat ze wellicht een schoonzoon zoekt. Er gaat fruit en snoepjes rond in de bus en we zien een hoop van Palestina, de vrouw wijst ons afwisselend dorpen en settlements aan.
Als we in Ramallah aankomen waar we moeten overstappen gaat ze niet weg voor ze ons in de juist bus heeft gestopt. Ditmaal een kleiner soort shuttlebusje dit ons naar Nablus moet brengen. Ik ga voorin zitten en doe al snel mijn ogen dicht, ik heb een reistablet genomen tegen wagenziekte (niet geheel onnodig) en ben er heel suf van. Als ik mijn ogen open doe zijn we 3 kwartier verder, we staan alleen nog steeds op dezelfde plek. Het chaotische plein dat dient als busstation zit compleet vast omdat er maar 1 in- en uitgang is. De groep is een beetje aan het klagen, maar ik heb toch liggen slapen en voor mijn gevoel zijn er pas 5 minuten voorbij.
Eindelijk vertrekken we richting Nablus waar we 1,5 uur later aankomen. Het is nog een klein stukje  lopen naar het volgende hostel, onderweg trekken we behoorlijk veel bekijks. Toeristen zijn hier erg uitzonderlijk en al helemaal in tijden van onrust, al vind je vast wel een handvol internationale vrijwilligers. Mensen kijken ons nieuwsgierig aan, maar ze lijken blij dat we hier zijn. Er scheurt een scooter langs met twee jongeren: "Hello! Welcome to Nablus!" schreeuwen ze. De winkeliers komen uit hun winkels "welcome! Welcome!". Ik snap echt totaal niets meer van alle gevaren die me zijn ingefluisterd. Nablus is oprecht blij om ons te zien. Opgeschoten jongeren die in groepjes staan lijken op het eerste gezicht intimiderend, maar zodra je langskomt is het enige wat ze je naroepen "welcome to our city Nablus!" 
In het hostel zijn twee Franse vrijwilligers aanwezig die hier langer verblijven, zij werken voor human supporters association en hun verblijf hier wordt gedeeltelijk gesponsord door de Franse overheid als onderdeel van civil service. 
Die avond ontmoeten we Nabil (niet zijn echte naam), een van onze gidsen in Nablus die ons de stad gaat laten zien. Nabil is 19, heeft veel interesse in politiek, spreekt goed Engels en verzet zich actief tegen de Israëlische bezetting. Nablus is dan wel Area A, maar om erin of eruit te kunnen moet je langs een checkpoint. Deze is nu gewoon open, maar zodra het onrustig is gooien ze de stad dicht. De inwoners kunnen er dan niet in of uit, jongeren gaan dan uit protest naar de checkpoints toe en gooien er stenen naar het Israëlische leger. Het leger reageert meestal met traangas en rubberen kogels, maar soms schieten ze ook met scherp. Nabil heeft twee kogelwonden om dat te bewijzen, dat vind hij eigenlijk ook wel stoer, je hoort er hier pas echt bij als je een keer neergeschoten bent.

Update 2017: helaas heeft ons het droevige bericht bereikt dat Nabil is overleden 2 jaar na dit schrijven op 21 jarige leeftijd.